2- Bakara Suresi (121-160)

2.121. Kendilerine kitap verdiğimiz kimseler (den bazısı) onu, hakkını gözeterek okurlar.Çünkü onlar, ona iman ederler.Onu inkâr edenlere gelince, işte gerçekten zarara uğrayanlar onlardır.
--------------------------------------------------------------------------------

2.122. Ey İsrailoğulları! Size verdiğim nimetimi ve sizi (bir zamanlar) cümle âleme üstün kılmış olduğumu hatırlayın.
--------------------------------------------------------------------------------

2.123. Ve bir günden sakının ki, o günde hiç kimse başkası namına bir şey ödeyemez, kimseden fidye kabul edilmez, hiç kimseye şefaat fayda vermez.Onlar hiçbir yardım da görmezler.
--------------------------------------------------------------------------------

2.124. Bir zamanlar Rabbi İbrahim'i bir takım kelimelerle sınamış, onları tam olarak yerine getirince: Ben seni insanlara önder yapacağım, demişti.”Soyumdan da (önderler yap, yâ Rabbi!)” dedi.Allah: Ahdim zalimlere ermez (onlar için söz vermem) buyurdu.
--------------------------------------------------------------------------------

2.125. Biz, Beyt'i (Kâbe'yi) insanlara toplanma mahalli ve güvenli bir yer kıldık.Siz de İbrahim'in makamından bir namaz yeri edinin (orada namaz kılın).İbrahim ve İsmail'e: Tavaf edenler, ibadete kapananlar, rükû ve secde edenler için Evim'i temiz tutun, diye emretmiştik.
--------------------------------------------------------------------------------

2.126. İbrahim de demişti ki: Ey Rabbim! Burayı emin bir şehir yap, halkından Allah'a ve ahiret gününe inananları çeşitli meyvelerle besle.Allah buyurdu ki: Kim inkâr ederse onu az bir süre faydalandırır, sonra onu cehennem azabına sürüklerim.Ne kötü varılacak yerdir orası!
--------------------------------------------------------------------------------

2.127. Bir zamanlar İbrahim, İsmail ile beraber Beytullah'ın temellerini yükseltiyor (şöyle diyorlardı Ey Rabbimiz! Bizden bunu kabul buyur; şüphesiz sen işitensin, bilensin.
--------------------------------------------------------------------------------

2.128. Ey Rabbimiz! Bizi sana boyun eğenlerden kıl, neslimizden de sana itaat eden bir ümmet çıkar, bize ibadet usullerimizi göster, tevbemizi kabul et; zira, tevbeleri çokça kabul eden, çok merhametli olan ancak sensin.
--------------------------------------------------------------------------------

2.129. Ey Rabbimiz! Onlara, içlerinden senin âyetlerini kendilerine okuyacak, onlara kitap ve hikmeti öğretecek, onları temizleyecek bir peygamber gönder.Çünkü üstün gelen, her şeyi yerli yerince yapan yalnız sensin.
--------------------------------------------------------------------------------

2.130. İbrahim'in dininden kendini bilmezlerden başka kim yüz çevirir? Andolsun ki, biz onu dünyada (elçi) seçtik, şüphesiz o ahirette de iyilerdendir.
--------------------------------------------------------------------------------

2.131. Çünkü Rabbi ona: Müslüman ol, demiş, o da: Alemlerin Rabbine boyun eğdim, demişti.
--------------------------------------------------------------------------------

2.132. Bunu İbrahim de kendi oğullarına vasiyet etti, Yakub da: Oğullarım! Allah sizin için bu dini (İslâm'ı) seçti.O halde sadece müslümanlar olarak ölünüz (dedi).
--------------------------------------------------------------------------------

2.133. Yoksa Ya'kub'a ölüm geldiği zaman siz orada mı idiniz? O zaman (Ya'kub) oğullarına: Benden sonra kime kulluk edeceksiniz? demişti.Onlar: Senin ve ataların İbrahim, İsmail ve İshak'ın ilâhı olan tek Allah'a kulluk edeceğiz; biz ancak O'na teslim olmuşuzdur, dediler.
--------------------------------------------------------------------------------

2.134. Onlar bir ümmetti, gelip geçti.Onların kazandıkları kendilerinin, sizin kazandıklarınız sizindir.Siz onların yaptıklarından sorguya çekilmezsiniz.
--------------------------------------------------------------------------------

2.135. (Yahudiler ve hıristiyanlar müslümanlara:) Yahudi ya da hıristiyan olun ki, doğru yolu bulasınız, dediler.De ki: Hayır! Biz, hanîf olan İbrahim'in dinine uyarız.O, müşriklerden değildi.
--------------------------------------------------------------------------------

2.136. ”Biz, Allah'a ve bize indirilene; İbrahim, İsmail, İshak, Ya'kub ve esbâta indirilene, Musa ve İsa'ya verilenlerle Rableri tarafından diğer peygamberlere verilenlere, onlardan hiçbiri arasında fark gözetmeksizin inandık ve biz sadece Allah'a teslim olduk” deyin.
--------------------------------------------------------------------------------

2.137. Eğer onlar da sizin inandığınız gibi inanırlarsa doğru yolu bulmuş olurlar; dönerlerse mutlaka anlaşmazlık içine düşmüş olurlar.Onlara karşı Allah sana yeter.O işitendir, bilendir.
--------------------------------------------------------------------------------

2.138. Allah'ın (verdiği) rengiyle boyandık.Allah'tan daha güzel rengi kim verebilir? Biz ancak O'na kulluk ederiz (deyin).
--------------------------------------------------------------------------------

2.139. De ki: Allah bizim de Rabbimiz, sizin de Rabbiniz olduğu halde, O'nun hakkında bizimle tartışmaya mı girişiyorsunuz? Bizim yaptıklarımız bize, sizin yaptıklarınız da size aittir.Biz O'na gönülden bağlananlarız.
--------------------------------------------------------------------------------

2.140. Yoksa siz, İbrahim, İsmail, İshak, Ya'kub ve esbâtın yahudi, yahut hıristiyan olduklarını mı söylüyorsunuz? De ki: Siz mi daha iyi bilirsiniz, yoksa Allah mı? Allah tarafından kendisine (bildirilmiş) bir şahitliği gizleyenden daha zalim kim olabilir? Allah yaptıklarınızdan gafil değildir.
--------------------------------------------------------------------------------
2.141. Onlar bir ümmetti; gelip geçti.Onların kazandıkları kendilerine, sizin kazandıklarınız da size aittir.Siz onların yaptıklarından sorguya çekilmezsiniz.
--------------------------------------------------------------------------------

2.142. İnsanlardan bir kısım beyinsizler: Yönelmekte oldukları kıblelerinden onları çeviren nedir? diyecekler.De ki: Doğu da batı da Allah'ındır.O dilediğini doğru yola iletir.
--------------------------------------------------------------------------------

2.143. İşte böylece sizin insanlığa şahitler olmanız, Resûl'ün de size şahit olması için sizi mutedil bir millet kıldık.Senin (arzulayıp da şu anda) yönelmediğin kıbleyi (Kâbe'yi) biz ancak Peygamber'e uyanı, ökçeleri üzerinde geri dönenden ayırdetmemiz için kıble yaptık.Bu, Allah'ın hidayet verdiği kimselerden başkasına elbette ağır gelir.Allah sizin imanınızı asla zayi edecek değildir.Zira Allah insanlara karşı şefkatli ve merhametlidir.
--------------------------------------------------------------------------------

2.144. (Ey Muhammed!) Biz senin yüzünün göğe doğru çevrilmekte olduğunu (yücelerden haber beklediğini) görüyoruz.İşte şimdi, seni memnun olacağın bir kıbleye döndürüyoruz.Artık yüzünü Mescid-i Haram tarafına çevir.(Ey müslümanlar!) Siz de nerede olursanız olun, (namazda) yüzlerinizi o tarafa çevirin.Şüphe yok ki, ehl-i kitap, onun Rablerinden gelen gerçek olduğunu çok iyi bilirler.Allah onların yapmakta olduklarından habersiz değildir.
--------------------------------------------------------------------------------

2.145. Yemin olsun ki (habibim ! ) sen ehl-i kitaba her türlü âyeti (mucizeyi) getirsen yine de onlar senin kıblene dönmezler.Sen de onların kıblesine dönecek değilsin.Onlar da birbirlerinin kıblesine dönmezler.Sana gelen ilimden sonra eğer onların arzularına uyacak olursan, işte o zaman sen hakkı çiğneyenlerden olursun.
--------------------------------------------------------------------------------

2.146. Kendilerine kitap verdiklerimiz onu (o kitaptaki peygamberi), öz oğullarını tanıdıkları gibi tanırlar.Buna rağmen onlardan bir gurup bile bile gerçeği gizler.
--------------------------------------------------------------------------------

2.147. Gerçek olan, Rabbinden gelendir.O halde kuşkulananlardan olma!
--------------------------------------------------------------------------------

2.148. Herkesin yöneldiği bir kıblesi vardır.(Ey müminler!) Siz hayır işlerinde yarışın.Nerede olursanız olun sonunda Allah hepinizi bir araya getirir.Şüphesiz Allah her şeye kadirdir.
--------------------------------------------------------------------------------

2.149. Nereden yola çıkarsan çık (namazda) yüzünü Mescid-i Haram tarafına çevir.Bu emir Rabbinden sana gelen gerçektir.(Biliniz ki) Allah yaptıklarınızdan habersiz değildir.
--------------------------------------------------------------------------------

2.150. (Evet Resûlüm ! ) Nereden yola çıkarsan çık (namazda) yüzünü Mescid-i Haram'a doğru çevir.Nerede olursanız olunuz, yüzünüzü o yana çevirin ki, aralarından haksızlık edenler (kuru inatçılar) müstesna, insanların aleyhinizde (kullanabilecekleri) bir delili bulunmasın.Sakın onlardan korkmayın! Yalnız benden korkun.Böylece size olan nimetimi tamamlayayım da doğru yolu bulasınız.
--------------------------------------------------------------------------------

2.151. Nitekim kendi içinizden size âyetlerimizi okuyan, sizi kötülüklerden arındıran, size Kitab'ı ve hikmeti talim edip bilmediklerinizi size öğreten bir Resûl gönderdik.
--------------------------------------------------------------------------------

2.152. Öyle ise siz beni (ibadetle) anın ki ben de sizi anayım.Bana şükredin; sakın bana nankörlük etmeyin!
--------------------------------------------------------------------------------

2.153. Ey iman edenler! Sabır ve namaz ile Allah'tan yardım isteyin.Çünkü Allah muhakkak sabredenlerle beraberdir.
--------------------------------------------------------------------------------

2.154. Allah yolunda öldürülenlere ”ölüler”” demeyin.Bilakis onlar diridirler, lâkin siz anlayamazsınız.
--------------------------------------------------------------------------------

2.155. Andolsun ki sizi biraz korku ve açlık; mallardan, canlardan ve ürünlerden biraz azaltma (fakirlik) ile deneriz.(Ey Peygamber! ) Sabredenleri müjdele !
--------------------------------------------------------------------------------

2.156. O sabredenler, kendilerine bir belâ geldiği zaman: Biz Allah'ın kullarıyız ve biz O'na döneceğiz, derler.
--------------------------------------------------------------------------------

2.157. İşte Rablerinden bağışlamalar ve rahmet hep onlaradır.Ve doğru yolu bulanlar da onlardır.
--------------------------------------------------------------------------------

2.158. Şüphe yok ki, Safa ile Merve Allah'ın koyduğu nişanlardandır.Her kim Beytullah'ı ziyaret eder veya umre yaparsa onları tavaf etmesinde kendisine bir günah yoktur.Her kim gönüllü olarak bir iyilik yaparsa şüphesiz Allah kabul eder ve (yapılanı) hakkıyla bilir.
--------------------------------------------------------------------------------

2.159. İndirdiğimiz açık delilleri ve kitapta insanlara apaçık gösterdiğimiz hidayet yolunu gizleyenlere hem Allah hem de bütün lânet ediciler lânet eder.
--------------------------------------------------------------------------------

2.160. Ancak tevbe edip durumlarını düzeltenler ve gerçeği açıkça ortaya koyanlar başkadır.Zira ben onların tevbelerini kabul ederim.Ben tevbeyi çokça kabul eden ve çokça esirgeyenim.
--------------------------------------------------------------------------------