2- Bakara Suresi (1-40)

Rahmân ve rahîm olan Allah'ın adıyla
2.1. Elif. Lâm. Mîm.
--------------------------------------------------------------------------------

2.2. O kitap (Kur'an); onda asla şüphe yoktur. O, müttakîler (sakınanlar ve arınmak isteyenler) için bir yol göstericidir.
--------------------------------------------------------------------------------

2.3. Onlar gayba inanırlar, namaz kılarlar, kendilerine verdiğimiz mallardan Allah yolunda harcarlar.
--------------------------------------------------------------------------------

2.4. Yine onlar, sana indirilene ve senden önce indirilene iman ederler; ahiret gününe de kesinkes inanırlar.
--------------------------------------------------------------------------------

2.5. İşte onlar, Rablerinden gelen bir hidayet üzeredirler ve kurtuluşa erenler de ancak onlardır.
--------------------------------------------------------------------------------

2.6. Gerçek şu ki, kâfir olanları (azap ile) korkutsan da korkutmasan da onlar için birdir; iman etmezler.
--------------------------------------------------------------------------------

2.7. Allah onların kalplerini ve kulaklarını mühürlemiştir.Onların gözlerine de bir çeşit perde gerilmiştir ve onlar için (dünya ve ahirette) büyük bir azap vardır.
--------------------------------------------------------------------------------

2.8. İnsanlardan bazıları da vardır ki, inanmadıkları halde ”Allah'a ve ahiret gününe inandık” derler.
--------------------------------------------------------------------------------

2.9. Onlar (kendi akıllarınca) güya Allah'ı ve müminleri aldatırlar.Halbuki onlar ancak kendilerini aldatırlar ve bunun farkında değillerdir.
--------------------------------------------------------------------------------

2.10. Onların kalblerinde bir hastalık vardır. Allah da onların hastalığını çoğaltmıştır. Söylemekte oldukları yalanlar sebebiyle de onlar için elîm bir azap vardır.
--------------------------------------------------------------------------------

2.11. Onlara: Yeryüzünde fesat çıkarmayın, denildiği zaman, ”Biz ancak ıslah edicileriz” derler.
--------------------------------------------------------------------------------

2.12. Şunu bilin ki, onlar bozguncuların ta kendileridir, lâkin anlamazlar.
--------------------------------------------------------------------------------

2.13. Onlara: İnsanların iman ettiği gibi siz de iman edin, denildiği vakit ”Biz hiç, sefihlerin (akılsız ve ahmak kişilerin) iman ettikleri gibi iman eder miyiz!” derler. Biliniz ki, sefihler ancak kendileridir, fakat bunu bilmezler (veya bilmezlikten gelirler).
--------------------------------------------------------------------------------

2.14. (Bu münafıklar) müminlerle karşılaştıkları vakit ”(Biz de) iman ettik” derler. (Kendilerini saptıran) şeytanları ile başbaşa kaldıklarında ise: Biz sizinle beraberiz, biz onlarla (müminlerle) sadece alay ediyoruz, derler.
--------------------------------------------------------------------------------

2.15. Gerçekte, Allah onlarla istihza (alay) eder de azgınlıklarında onlara fırsat verir, bu yüzden onlar bir müddet başıboş dolaşırlar.
--------------------------------------------------------------------------------

2.16. İşte onlar, hidayete karşılık dalâleti satın alanlardır. Ancak onların bu ticareti kazançlı olmamış ve kendileri de doğru yola girememişlerdir.
--------------------------------------------------------------------------------

2.17. Onların (münafıkların) durumu, (karanlık gecede) bir ateş yakan kimse misalidir. O ateş yanıp da etrafını aydınlattığı anda Allah, hemen onların aydınlığını giderir ve onları karanlıklar içinde bırakır; (artık hiçbir şeyi) görmezler.
--------------------------------------------------------------------------------

2.18. Onlar sağırlar, dilsizler ve körlerdir. Bu sebeple onlar geri dönemezler.
--------------------------------------------------------------------------------

2.19. Yahut (onların durumu), gökten sağanak halinde boşanan, içinde yoğun karanlıklar, gürültü ve yıldırımlar bulunan yağmur(a tutulmuş kimselerin durumu) gibidir. O münafıklar yıldırımlardan gelecek ölüm korkusuyla parmaklarını kulaklarına tıkarlar. Halbuki Allah, kâfirleri çepeçevre kuşatmıştır.
--------------------------------------------------------------------------------

2.20. (O esnada) şimşek sanki gözlerini çıkaracakmış gibi çakar, onlar için etrafı aydınlatınca orada birazcık yürürler, karanlık üzerlerine çökünce de oldukları yerde kalırlar. Allah dileseydi elbette onların kulaklarını sağır, gözlerini kör ederdi. Allah şüphesiz her şeye kadirdir.
--------------------------------------------------------------------------------
2.21. Ey insanlar! Sizi ve sizden öncekileri yaratan Rabbinize kulluk ediniz. Umulur ki, böylece korunmuş (Allah'ın azabından kendinizi kurtarmış) olursunuz.
--------------------------------------------------------------------------------

2.22. O Rab ki, yeri sizin için bir döşek, göğü de (kubbemsi) bir tavan yaptı.Gökten su indirerek onunla, size besin olsun diye (yerden) çeşitli ürünler çıkardı.Artık bunu bile bile Allah'a şirk koşmayın.
--------------------------------------------------------------------------------

2.23. Eğer kulumuza indirdiklerimizden herhangi bir şüpheye düşüyorsanız, haydi onun benzeri bir sûre getirin, eğer iddianızda doğru iseniz Allah'tan gayri şahitlerinizi (yardımcılarınızı) da çağırın.
--------------------------------------------------------------------------------

2.24. Bunu yapamazsanız -ki elbette yapamayacaksınız- yakıtı, insan ve taş olan cehennem ateşinden sakının. Çünkü o ateş kâfirler için hazırlanmıştır.
--------------------------------------------------------------------------------

2.25. İman edip iyi davranışlarda bulunanlara, içinden ırmaklar akan cennetler olduğunu müjdele! O cennetlerdeki bir meyveden kendilerine rızık olarak yedirildikçe: Bundan önce dünyada bize verilenlerdendir bu, derler.Bu rızıklar onlara (bazı yönlerden dünyadakine) benzer olarak verilmiştir.Onlar için cennette tertemiz eşler de vardır.Ve onlar orada ebedî kalıcılardır.
--------------------------------------------------------------------------------

2.26. Şüphesiz Allah (hakkı açıklamak için) sivrisinek ve onun da ötesinde bir varlığı misal getirmekten çekinmez.İman etmişlere gelince, onlar böyle misallerin Rablerinden gelen hak ve gerçek olduğunu bilirler.Kâfir olanlara gelince: Allah böyle misal vermekle ne murat eder? derler.Allah onunla birçok kimseyi saptırır, birçoklarını da doğru yola yöneltir.Verdiği misallerle Allah ancak fâsıkları saptırır (çünkü bunlar birer imtihandır).
--------------------------------------------------------------------------------

2.27. Onlar öyle (fâsıklar) ki, kesin söz verdikten sonra sözlerinden dönerler.Allah'ın ziyaret edilip hal ve hatırının sorulmasını istediği kimseleri ziyaretten vazgeçerler ve yeryüzünde fitne ve fesat çıkarırlar.İşte onlar gerçekten zarara uğrayanlardır.
--------------------------------------------------------------------------------

2.28. Ey kâfirler! Siz ölü iken sizi dirilten (dünyaya getirip hayat veren) Allah'ı nasıl inkâr ediyorsunuz? Sonra sizi öldürecek, tekrar sizi diriltecek ve sonunda O'na döndürüleceksiniz.
--------------------------------------------------------------------------------

2.29. O, yerde ne varsa hepsini sizin için yarattı.Sonra (kendine has bir şekilde) semaya yöneldi, onu yedi kat olarak yaratıp düzenledi (tanzim etti).O, her şeyi hakkıyla bilendir.
--------------------------------------------------------------------------------

2.30. Hatırla ki Rabbin meleklere: Ben yeryüzünde bir halife yaratacağım, dedi.Onlar: Bizler hamdinle seni tesbih ve seni takdis edip dururken, yeryüzünde fesat çıkaracak, orada kan dökecek insanı mı halife kılıyorsun? dediler.Allah da onlara: Sizin bilemiyeceğinizi herhalde ben bilirim, dedi.
--------------------------------------------------------------------------------

2.31. Allah Adem'e bütün isimleri, öğretti.Sonra onları önce meleklere arzedip: Eğer siz sözünüzde sadık iseniz, şunların isimlerini bana bildirin, dedi.
--------------------------------------------------------------------------------

2.32. Melekler: Yâ Rab! Seni noksan sıfatlardan tenzih ederiz, senin bize öğrettiklerinden başka bizim bilgimiz yoktur.Şüphesiz alîm ve hakîm olan ancak sensin, dediler.
--------------------------------------------------------------------------------

2.33. (Bunun üzerine: ) Ey Âdem ! Eşyanın isimlerini meleklere anlat, dedi.Adem onların isimlerini onlara anlatınca: Ben size, muhakkak semâvat ve arzda görülmeyenleri (oralardaki sırları) bilirim.Bundan da öte, gizli ve açık yapmakta olduklarınızı da bilirim, dememiş miydim? dedi.
--------------------------------------------------------------------------------

2.34. Hani biz meleklere (ve cinlere): Âdem'e secde edin, demiştik.İblis hariç hepsi secde ettiler.O yüz çevirdi ve büyüklük tasladı, böylece kâfirlerden oldu.
--------------------------------------------------------------------------------

2.35. Biz: Ey Âdem! Sen ve eşin (Havva) beraberce cennete yerleşin; orada kolaylıkla istediğiniz zaman her yerde cennet nimetlerinden yeyin; sadece şu ağaca yaklaşmayın.Eğer bu ağaçtan yerseniz her ikiniz de kendine kötülük eden zalimlerden olursunuz, dedik.
--------------------------------------------------------------------------------

2.36. Şeytan onların ayaklarını kaydırıp haddi tecavüz ettirdi ve içinde bulundukları (cennetten) onları çıkardı.Bunun üzerine: Bir kısmınız diğerine düşman olarak ininiz, sizin için yeryüzünde barınak ve belli bir zamana dek yaşamak vardır, dedik.
--------------------------------------------------------------------------------

2.37. Bu durum devam ederken Âdem, Rabbinden bir takım ilhamlar aldı ve derhal tevbe etti.Çünkü Allah tevbeleri kabul eden ve merhameti bol olandır.
--------------------------------------------------------------------------------

2.38. Dedik ki: Hepiniz cennetten inin! Eğer benden size bir hidayet gelir de her kim hidayetime tâbi olursa onlar için herhangi bir korku yoktur ve onlar üzüntü çekmezler.
--------------------------------------------------------------------------------

2.39. İnkâr edip âyetlerimizi yalanlayanlara gelince, onlar cehennemliktir, onlar orada ebedî kalırlar.
--------------------------------------------------------------------------------

2.40. Ey İsrailoğulları! Size verdiğim nimetlerimi hatırlayın, bana verdiğiniz sözü yerine getirin ki, ben de size vâdettiklerimi vereyim.Yalnızca benden korkun.
--------------------------------------------------------------------------------