Evliya Hikayesi

Evliya Hikayesi



CÜNEYT SÜAVİ

Adamın hastalığına çare bulamayan doktorlardan biri, kendisine Evliya
denilen bir ihtiyarın adresini vermiş. Söylenenlere göre en ağır
hastalar o zatın duasıyla iyileşebiliyormuş. İhtiyar adam verilen
adresi çaresizlik içinde cebine atıp doktorun yanından ayrıldığında,
sokağın köşesinde simit satan 6-7 yaşlarındaki bir çocuğa rastladı.
Çocuk son derece masum gözlerle kendisine bakıyor ve onu tanıyormuş
gibi gülümsüyordu.

Adam o yaştaki çocukların tamamen günahsız olduğunu düşünerek yoluna
devam ederken, aniden duruverdi. Simitçinin üzerindeki eski tişört'ün
üzerinde bir E harfi yazılıydı. Ve bu E mutlaka evliyanın E si
olmalıydı. Aradığı evliyaya bu kadar çabuk ulaşmanın heyecanıyla
yanına gidip bir simit aldıktan sonra ;

- Doktorlar benim hasta olduğumu söylediler, dedi. İyileşmem için bana
dua eder misin ?

Çocuk bu teklif karşısında şaşırmışa benziyordu. Kafasını olur der
gibi sallarken ;

- Bende sık sık hastalanıyorum , diye karşılık verdi. Ama dedem,
Allah'a inananların ölünce yıldızlara uçtuklarını ve orada cenneti
seyrettiklerini söylüyor. Bu yüzden korkmuyorum hastalıklardan.

Adam içinin bir anda ferahladığını hissetti. Onun soğuktan moraran
yanaklarına bir öpücük kondururken ;

- Deden çok doğru söylemiş, dedi. Ama ben yine de yardım istiyorum
senden.

Çocuk duasının kıymetini anlamış gibiydi. Karşı kaldırımdan geçmekte
olan baloncuyu göstererek ;

- Size dua edeceğim diye cevap verdi. Ama eğer iyileşirseniz, bana 10
tane balon alacaksınız, tamam mı ?

Bu sefer adam başını salladı. Fakat çocuk bu kadar büyük bir hazineyi
istemekle haksızlık yaptığına hükmetmişti. Mahcubiyetten kızaran
yanaklarını elleriyle örtmeye çalışırken ;

- Uçan balon almanıza gerek yok, diye devam etti. Normalinden 10 tane
istemiştim. )

Adam elini uzatarak çocukla tokalaştı. Anlaşma nihayet yapılmış,
ayrıntılara geçilmişti. Buna göre hastalıktan kurtulması halinde 6 ay
sonraki Ramazan Bayramında çocukla buluşacak ve her hangi bir sebeple
gelemediği takdirde, önceden hazırlanan balonların ona ulaşmasını veya
postalanmasını sağlayacaktı.

Adam küçük çocuğun adını ve adresini bir kağıda yazdıktan sonra,
başını okşayarak onunla vedalaştı.

Aradan soğuk bir kış geçip Ramazana ulaşıldığında, adamın
hastalığından eser bile kalmamıştı. Hayata tekrar dönmenin sevinciyle
en güzel balonlardan bir paket hazırladı ve bayramın ilk gününü iple
çekerek randevu yerine gitti. Küçüklerin cıvıl cıvıl kaynaştığı bayram
yerindeki diğer simitçiler, çocuğu tanımıyordu. Adam onu biraz
ilerdeki bakkala
sorduğunda, dükkan sahibi ;

- Ciğerleri hastaydı yavrucağın, dedi. Geçen hafta aniden ölüverdi.

Adam bir anda beyninden vurulmuşa döndü. Ve koşar adımlarla orayı
terkederken, önüne çıkan ilk baloncuya bir tomar para uzatıp ;

- Şu an uçan balonlardan 10 tane istiyorum, dedi. Çabuk ol, gecikmeden
ulaşmalı yerine.

Adam satıcının aceleyle uzattığı balonların iplerini birbirine
düğümledikten sonra, onları besmeleyle gökyüzüne bıraktı. Bayram
yerindeki herkes gibi baloncu da şaşkındı. Sonunda dayanamayıp ;

- Ne yaptığınızı anlayamadım dedi. Neden bıraktınız onları öyle ?

Adam, nazlı nazlı yükselmekte olan balonları buğulu gözlerle takip
ederken ;

- Onları bekleyen küçücük bir dostum var , diye mırıldandı. Hem de
evliya gibi bir dost. Balonları adresine postaladım sadece..!