Ayakkabı Hikayesi

Ayakkabı Hikayesi




Adam, dalgin ve yorgun bir halde evine dogru yürüyordu.
Bazen kendi kendine konustugu oluyordu;
"-Rica etsem evsahibi bu ay dursa, gelecek ay. . . " sonra
kendisine kizarak,
"-Sanki gelecek ay gökten para yagacak. Hem ev sahibim
de zengin biri sayilmaz ki. Kimseden borç istemeye de
yüzüm kalmadi. 20 milyon da kiraya verince elde 10
kalacak, bakkal artik beklemez, 5 de ona. Kalan 5 de
bir hafta yeter ya sonra" . Adam evine geldigini farketti.
Içeri girdi, sikintilarini olabildigince ailesine
yansitmayan biriydi. Yüzündeki sikintili ifadeyi zorla
da olsa degistirdi, güler yüzle içeri seslendi;
Alo ! . . kimse yok mu ? Bu yorgun ve yasli adami
karsilayacak kimse yok mu? Hanimi kosarak geldi,
ceketini aldi ; " -Kusura bakma bey, geldigini
duymadim. "Eh elimiz bos olunca yüzümüze bakilmiyor,
ne yapalim.
-Öyle deme bey.
Saka yaptim canim saka yaptim, hemen darilmaaa. . . elim
dolu olsa da yüzüme bakilmiyor, diyecektim ! . . Onun
sakalarina alismis olan karisi bu kez ses
çikarmadi, sadece gülümsedi.
- Yorgun görünüyorsun.
Biraz yorgunum hanim.
-Acikmissindir, hemen yemegini getireyim.
Hanim aciktim acikmasina da, zahmet olmazsa baska bir
sey rica edecem.
-Estagfurullah bey, buyur ! .
Ya sen de yorgunsundur ama ayaklarim çok agrimis, bir
legene az bir su koysan, sana zahmet.
-Tabi hemen getiriyorum. Adam esofmanini giyip
oturmustu ki, hanimi bir legen suyla girdi. Adam yorgun
ayaklarini suya daldirmadan merakla sordu;
Benim tatli kizim nerde bakayim, saklandi mi yaramaz?
Anne basini önüne egdi,
Ne oldu, bir sey mi var ? . Söylesene canim.
-Içerde. agliyor.
Agliyor mu ! . . Niye?
-Ayakkabi istiyor.
Daha önce konusmustuk, alamayacagimi söylemistim. Hem
ayakkabisi eski degil ki?
-Eskidigi için degil, arkadaslarinda gördügü, yeni
çikan bir ayakkabidan istiyor.
Hanim biliyorsun para durumunu.
-Ben biliyorum da.
Bir daha konusayim bakalim, benim kizim
anlayislidir. Çagir gelsin. Kadin kizini çagirdi, kalkmak
istemeyen kizini, zor da olsa ikna ikna etti, babasinin
yanina getirdi. Babasi yanina oturttu. Olabildigince
kirmamaya çalisarak konustu;
Kizim, seninle daha geçen aksam konusmustum. Ayakkabi
alacak kadar paramiz yok, hem ayagindakiler de eski
degil.
-Baskasi nasil aliyor?

Yavrum onlarin durumu daha iyiyse alabilirler.





Bizim
simdi iyi degil. Bekle belki bir kaç ay sonra
alabiliriz.
-Banane arkadaslarim aldi, ben de alacam. Yine aglamaya

baslamisti.

Ne
kadarmis o ayakkabi fiyatini biliyor musun ?
-4 milyon.
Kizim sana o ayakkabiyi alirsak elimizde para
kalmiyor. Getir bakayim sen simdi giydigin
ayakkabilarini. Kiz hisimla getirdi, yere atti. Adam
çocugun saygisizligini görmemezlikten geldi. Küçük
çocuklar için böyle heveslerin ne derece önemli
oldugunu biliyordu. Hele arkadaslarindan biri onu
kiskandirdiysa, o küçük dünyasinda tüm hayali o
ayakkabi
olmustur, baska birsey düsünemez bile, diye aklindan
geçirdi. Fakat adamin da yapacak birseyi yoktu. Çok
uzun bir sessizlik oldu, adam kizini kirmadan nasil
çözüm bulacagini düsünüyordu. Hanimi ise kocasinin,
ayakkabilarin yere atilisina sinirlendigini düsünüp
endise ile bekliyordu. Adam umutsuzca kizina bir daha
sordu;
Kizim, bu ayakkabilar hiç de eski görünmüyor , bir kaç
ay daha giysen.
-Eski iste eski, giymem. Bunlar eski ! . . Adam'in içi
içini yiyordu. Bir medet arar gibi hanimina bakti.
Yillardir sikinti içinde yasayan ama eve her gelisinde
güler yüzünü eksiltmeyen vefakar karisi, yapacak
birseyi olmadigini göstermek için, ellerini iki yana
açti. Adam birden ayaga kalkti, giyinmeye basladi.
Kizim madem benim, "Ayakkabin eski degil" sözüme
bakmiyorsun, giy ayakkabilarini disarda az önce
gördügüm bir çocuga soracagiz, sen soracaksin. Eger
sordugun çocuk, bu ayakkabilar için, eski derse veya
begenmezse söz istedigin o ayakkabilari alacagim.
Ayakkabi alinmasindan tamamen ümitsiz olan kiz bunu
duyunca heyacanlandi. Hemen hazirlandi. Baba kiz
el-ele sokaga çiktilar. Hiç konusmadan bir kaç sokak
geçmislerdi ki, babasi az ilerdeki köseyi gösterdi;
Bak su kösede oturan bir çocuk var, hemen hemen senin
yaslarinda. Sor bakalim ayakkabilarin güzel mi degil mi
! . . Kiz hevesle çocugun yanina kostu ama durdu kaldi.
Çocugun saskin bakislari arasinda birkaç saniye orda
kaldiktan sonra aglayarak babasina dogru kostu.
Soramamisti. Babasi aglayan kizini birakip, kösedeki
çocugun yanina gitti. Cebindeki bozuk paralari, çocugun
önündeki mendile birakip döndü. Çocuk hâlâ, aglayarak
uzaklasan kiza bakiyordu, duvara yasladigi koltuk

degneklerinin arasindan.