Rahmân ve rahîm olan Allah'ın adıyla
20.1. Tâ. Hâ.
--------------------------------------------------------------------------------
20.2. Biz, Kur'an'ı sana, güçlük çekesin diye değil, ancak Allah'tan korkanlara bir öğüt olsun diye indirdik.
--------------------------------------------------------------------------------
20.3. Biz, Kur'an'ı sana, güçlük çekesin diye değil, ancak Allah'tan korkanlara bir öğüt olsun diye indirdik.
--------------------------------------------------------------------------------
20.4. (Kur'an) yeri ve yüce gökleri yaratan Allah tarafından peyderpey indirilmiştir.
--------------------------------------------------------------------------------
20.5. Rahmân, Arş'a istivâ etmiştir.
--------------------------------------------------------------------------------
20.6. Göklerde, yerde ve ikisi arasında bulunan şeyler ile toprağın altında olanlar hep O'nundur.
--------------------------------------------------------------------------------
20.7. Eğer sen, sözü açıktan söylersen, bilesin ki O, gizliyi de, gizlinin gizlisini de bilir.
--------------------------------------------------------------------------------
20.8. Allah, kendisinden başka ilâh olmayandır. En güzel isimler O'na mahsustur.
--------------------------------------------------------------------------------
20.9. (Resûlüm!) Musa (olayının) haberi sana ulaştı mı?
--------------------------------------------------------------------------------
20.10. Hani o, bir ateş görmüş ve ailesine: Bekleyin! Eminim ki bir ateş gördüm. Belki ondan size bir meş'ale getiririm veya ateşin yanında bir rehber bulurum, demişti.
--------------------------------------------------------------------------------
20.11. Oraya vardığında kendisine (tarafımızdan): Ey Musa! diye seslenildi:
--------------------------------------------------------------------------------
20.12. Muhakkak ki ben, evet ben senin Rabbinim! Hemen pabuçlarını çıkar! Çünkü sen kutsal vâdi Tuvâ'dasın!
--------------------------------------------------------------------------------
20.13. Ben seni seçtim. Şimdi vahyedilene kulak ver.
--------------------------------------------------------------------------------
20.14. Muhakkak ki ben, yalnızca ben Allah'ım. Benden başka ilâh yoktur. Bana kulluk et; beni anmak için namaz kıl.
--------------------------------------------------------------------------------
20.15. Kıyamet günü mutlaka gelecektir. Herkes peşine koştuğu şeyin karşılığını bulsun diye neredeyse onu (kendimden) gizleyeceğim.
--------------------------------------------------------------------------------
20.16. Ona inanmayan ve nefsinin arzularına uyan kimseler sakın seni ondan (kıyamete inanmaktan) alıkoymasın; sonra mahvolursun!
--------------------------------------------------------------------------------
20.17. Şu sağ elindeki nedir, ey Musa?
--------------------------------------------------------------------------------
20.18. O, benim asamdır, dedi, ona dayanırım, onunla davarlarıma yaprak silkelerim; benim ona başkaca ihtiyaçlarım da vardır.
--------------------------------------------------------------------------------
20.19. Allah: Yere at onu, ey Musa! dedi.
--------------------------------------------------------------------------------
20.20. Onu hemen yere attı. Bir de ne görsün, hızla sürünen bir yılan değil mi!
--------------------------------------------------------------------------------
20.21. Allah buyurdu: Al onu! Korkma! Biz onu şimdi ilk haline sokacağız.
--------------------------------------------------------------------------------
20.22. Bir de elini koltuğunun altına sok ki, bir başka mucize olmak üzere o, kusursuz ve lekesiz beyazlıkta çıksın.
--------------------------------------------------------------------------------
20.23. Ta ki, sana, (böylece) en büyük âyetlerimizden bazılarını gösterelim.
--------------------------------------------------------------------------------
20.24. Firavun'a git. Çünkü o iyice azdı.
--------------------------------------------------------------------------------
20.25. Musa: Rabbim! dedi, yüreğime genişlik ver.
--------------------------------------------------------------------------------
20.26. İşimi bana kolaylaştır.
--------------------------------------------------------------------------------
20.27. Dilimden (şu) bağı çöz.
--------------------------------------------------------------------------------
20.28. Ki sözümü anlasınlar.
--------------------------------------------------------------------------------
20.29. Bana ailemden bir de vezir (yardımcı) ver,
--------------------------------------------------------------------------------
20.30. Kardeşim Harun'u.
--------------------------------------------------------------------------------
20.31. Onun sayesinde arkamı kuvvetlendir.
--------------------------------------------------------------------------------
20.32. Ve onu işime ortak kıl.
--------------------------------------------------------------------------------
20.33. Böylece seni bol bol tesbih edelim.
--------------------------------------------------------------------------------
20.34. Ve çok çok analım seni.
--------------------------------------------------------------------------------
20.35. Şüphesiz sen bizi görmektesin.
--------------------------------------------------------------------------------
20.36. Allah: Ey Musa! dedi, istediğin sana verildi.
--------------------------------------------------------------------------------
20.37. Andolsun biz sana bir defa daha lütufta bulunmuştuk.
--------------------------------------------------------------------------------
20.38. Bir zaman, vahyedilecek şeyi annene (şöyle) vahyetmiştik:
--------------------------------------------------------------------------------
20.39. Musa'yı sandığa koy; sonra onu denize (Nil'e) bırak; deniz onu kıyıya atsın da, benim düşmanım ve onun düşmanı olan biri onu alsın. (Ey Musa! Sevilmen) ve benim nezaretimde yetiştirilmen için sana kendimden sevgi verdim.
--------------------------------------------------------------------------------
20.40. Hani, kız kardeşin gidip ”Ona bakacak birini size bulayım mı?” diyordu. Böylece seni, gözü gönlü mutluluk dolsun ve üzülmesin diye annene geri verdik. Ve sen, birini öldürdün de seni endişeden kurtardık. Seni iyiden iyiye denemeden geçirdik. Bunun için yıllarca Medyen halkı arasında kaldın. Sonra takdire göre (bu makama) geldin ey Musa!
--------------------------------------------------------------------------------
Konu: 20- Taha Suresi (1-40) 
Paz Mayıs 10, 2009 9:36 pm
