Peygamberimiz ( s.a.s.) Yuva Kuracak Gençlere Yardım Ediyor

Peygamberimiz ( s.a.s.) Yuva Kuracak Gençlere Yardım Ediyor








Hz. Ali, Fatıma’yı istemek üzere Peygamberimiz ( s.a.s )’in huzuruna gitti. Ancak, söyleyeceklerini sanki unutmuştu, neredeyse dili tutulmuştu. Hz Peygamber ( s.a.s.) “ Her halde Fatıma’yı istemeye geldin” diyerek ona yardımcı oldu. Hz. Ali sevinç içinde “ evet “ dedi. Ancak, verecek mehri yoktu. Bu konuda da Peygamberimiz ( s.a.s.) yardımcı oldu. Zırhın mehir olarak değerlendirebileceğini hatırlattı. Fakat bir de düğün yemeği vermek lazımdı. Ashabtan bir zat, Hz. Ali’ye bir borç verdi. Ensar da aralarında mısır topladılar, düğün yemeği hazırlandı. Peygamberimiz ( s.a.s.) Hz. Ali ve Fatıma’ya “ Allah’ım, ikisini mesut et, onlar hakkında evliliklerini hayırlı kıl” diye dua etti. Hz. Ali’nin evinde eşya olarak bir hasir, yastik, içi lif dolur bir yatak, çömlek ve testi gibi şeyler vardi. Bunlari da zirhini satarak elde ettigi para ile almişti. O paranin bir kismi ile de Hz. Fatima için ziynet almişti. Rasul-i Ekrem ( s.a.s.) Hz. Fatima’ya çeyiz olarak “Bir kumaş yaygi, bir kirba ( su testisi ), yastik, içi ot dolu bir yatak” hazırlamıştı.



Rasülullah ( s.a.s.)’in hizmetinde bulunana bir genç vardı, adı Rebia idi. Yaşının ilerlediğini gören Peygamberimiz ( s.a.s.) ona “ Evelenmeyi düşünmüyor musun?” diye sordu. Rebia, mali imkansızlıkları ve ürüttüğü hizmetin önemini düşünerek “ hayır “ cevabını verdi. Hz. Peygamber ( s.a.s.) tekrar sordu. Rebia aynı cevabı verdi. Nihayet üçüncüsünde bunda bir hikmet olduğunu düşünerek “ evlenmek istiyorum, emret, ne yapayım Ya Rasullah “ dedi



Hz. Peygamber ( s.a.s.) onu, Ensar’dan bir kabileye yolladı, o da gitti. Peygamberimiz ( s.a.s.)’in selamını aktararak kızlarını istedi. Onlar da “ Baş üstünde” dediler. Sonuncu büyük sevinçle Hz. Peygamber ( s.a.s.)’e iletti. Ancak rebia yoksuldu; ev eşyasi, mehir ve dügün yemegi için para lazimdi. Hz. Peygamber ( s.a.s.) derhal ashabini harekete geçirdi. Hizli bir yardimlaşma başlatildi ve biriken paralarla alindi. Peygamberimiz ( s.a.s.) de kendi evinde, un yailmak üzere arpa verdi. Böylece peygamberimiz ( s.a.s.)’in yakın ilgisi ile Rebia Hazretlerinin düğünü yapılmış ve yeni yuva kurulmuş oldu.



Müslümanlar arasında cüleybib denilen bir kimse vardı. Bu kişi, kadınların yanında dikkatsiz davranmakla tanınırdı, bu sebeble diğer müslümanlar, ailelerini ondan sakındırırlardı. İşte herkesin, cemiyetin dışına iter gibi davrandığı bu zata da Hz. Peygamber ( s.a.s.) sahip çıktı. Hz. Peygamber ( s.a.s.) bizzat Ensar’dan bir aileye giderek kızlarını istedi. Kızı efendimizin kendisine istediğini sanan aile büyükleri “ memnuniyetle” dediler. Ancak peygamberimiz ( s.a.s.) : “ Cüleybib için” deyince vermekten kaçındılar. Annesinden konunun içyüzünü öğrenen kız ise “ Rasulullah asla benim fenalığımı istemez” diyerek Cüleybib’e varmayı kabul etti ve nikah kıyıldı, bir yuva daha kuruldu. Rasulullah ( s.a.s.)’in da bulunduğ bir savaşta Cüleybib şehid düşmüştü. Görgü şahitleri: “ düşmandan yedi kişi öldürdü, sonra şehid düştü” dediler. Bunun üzerine Peygamberimiz ( s.a.s.) elleriyle toprağa verdi. Rasul-i Ekrem, genç yaşta dul kalan ve vaktiyle onun hatırını kırmayarak Cüleybib’le evlenyei kabul eden hanıma şöyle dua etti: “ Allah’ım, ona hayırlar ver, hayatı boyunca ona skıntı gösterme.”