En Son Söz

En Son Söz



İmam Kazım (a.s) ın annesi, Ümmü Hamide’nin gözü, eşi İmam Sadık
(a.s)’ın vefatı münasebetiyle, kendisini teselli etmek için gelmiş
olan Ebu Basir’e ilişince, gözyaşları akmaya başladı. Ebu Basir’de,
bir müddet ağladı. Ümmü Hamide’nin ağlaması durunca, Ebu Basır’e:
- İmam’ın can çekiştiği anda, hazır değildin! Tuhaf bir mesele oldu.

- Ne meselesi?”
- İmamın hayatının son anlarıydı. İmam ömrünün son dakikalarını
geçiriyordu. Gözleri kapanmıştı. İmam, ansızın gözlerini açtı ve
“hemen şimdi akrabalarım ve yakınlarımın hepsini toplayın” buyurdu.
Tuhaf bir (emir) istekti. Böyle bir vakitte İmam, madem ki emir
vermişti, biz de gayret ettik ve hepsini topladık. İmamın yakınları ve
akrabalarından gelmemiş kimse kalmadı. Hepsi, bu hassas anda İmam ne
yapacak, ne söyleyecek diye hazırdılar ve merakla bekliyordı.
İmam, hepsini hazır görünce topluluğu karşısına alarak:
- Bizim şefaatimiz namazına önem vermeyen kimselere asla nasip
olmayacaktır” buyurdu.