İmam Olmayanın Hayrı
Cüneyd-i Bağdadî
(k.s.) bir kış gününde bir mecûsînin kuşlara yem dağıttığını görür ve
aralarında şöyle bir konuşma geçer:
- Sen hayır yapıyorum diye kendini boşuna aldatıyorsun. Allah evvelâ
îmanı farz kılmış, geri kalan hayır-hasenatı ondan sonra emretmiştir.
İman etmedikçe senin bu yaptığın iyilik Allah indinde makbule geçmez
- Ben de biliyorum kabul olunmıyacağını. Fakat Allah bu yaptığımı
görmez, bilmez mi? dedi.
- Elbette görür ve bilir.
- Öyleyse o da bana yeter, der ve bildiğine devam eder.
Aradan zaman geçer. Cüneyd-i Bağdadî Hazretler bir hac mevsiminde
Mescid-i Haram'ı tavaf ederken bir adamın ellerini açmış Allaha
yalvarmakta olduğunu, hatta gözlerinden sel gibi yaşlar akıttığını
görür. İyice dikkat eder, o zatın karlı bir havada kuşlara yem veren
mecûsî olduğunu anlar. Tavaftan sonra yanına yaklaşıp hemen
kollarından yakalar. Mecûsîde onu tanır ve şçyle der:
- İşte Allah gördü ve bildi, deyip kelime-i şehadet getirip ruhunu
oracıkta teslim eder.
O anda Cüneyd-i Bağdadî (k.s.) Allah tarafından şöyle hitap olunur:
- Ya Cüneyd! Sen Beytimi arzu ederek geldin ona kavuştun. O ise beni
arzu ederek geldi bana kavuştu.
Bir mecûsînin bile mubarek bir ayda Allah rızası için hayırda
bulunması nelere vesile oluyor ....
Allah cümlemizin sonunu hayreyleye!..