75- Kıyame Suresi (1-40)

Rahmân ve rahîm olan Allah'ın adıyla
75.1. Kıyamet gününe yemin ederim.
--------------------------------------------------------------------------------

75.2. Kendini kınayan (pişmanlık duyan) nefse yemin ederim (diriltilip hesaba çekileceksiniz).
--------------------------------------------------------------------------------

75.3. İnsan, kendisinin kemiklerini biraraya toplayamayacağımızı mı sanır?
--------------------------------------------------------------------------------

75.4. Evet, bizim, onun parmak uçlarını bile aynen eski haline getirmeye gücümüz yeter.
--------------------------------------------------------------------------------

75.5. Fakat insan önündekini (kıyameti) yalanlamak ister.
--------------------------------------------------------------------------------

75.6. ”Kıyamet günü ne zamanmış?” diye sorar.
--------------------------------------------------------------------------------

75.7. İşte, göz kamaştığı,
--------------------------------------------------------------------------------

75.8. Ay tutulduğu,
--------------------------------------------------------------------------------

75.9. Güneşle ay biraraya getirildiği zaman!
--------------------------------------------------------------------------------

75.10. O gün insan, ”Kaçacak yer neresi!” diyecektir.
--------------------------------------------------------------------------------

75.11. Hayır, hayır! (Kaçıp) sığınacak yer yoktur!
--------------------------------------------------------------------------------

75.12. O gün varıp durulacak yer, sadece Rabbinin huzurudur.
--------------------------------------------------------------------------------

75.13. O gün insana, ileri götürdüğü ve geri bıraktığı ne varsa bildirilir.
--------------------------------------------------------------------------------

75.14. Artık insan, kendi kendinin şahididir.
--------------------------------------------------------------------------------

75.15. İsterse özürlerini sayıp döksün.
--------------------------------------------------------------------------------

75.16. (Resûlüm!) onu (vahyi) çarçabuk almak için dilini kımıldatma.
--------------------------------------------------------------------------------

75.17. Şüphesiz onu, toplamak (senin kalbine yerleştirmek) ve onu okutmak bize aittir.
--------------------------------------------------------------------------------

75.18. O halde, biz onu okuduğumuz zaman, sen onun okunuşunu takip et.
--------------------------------------------------------------------------------

75.19. Sonra şüphen olmasınki, onu açıklamak da bize aittir.
--------------------------------------------------------------------------------

75.20. Hayır! Doğrusu siz, çarçabuk geçeni (dünya hayatını ve nimetlerini) seviyorsunuz da,
--------------------------------------------------------------------------------


75.21. Ahireti bırakıyorsunuz.
--------------------------------------------------------------------------------

75.22. Yüzler vardır ki, o gün ışıl ışıl parıldayacaktır.
--------------------------------------------------------------------------------

75.23. Rablerine bakacaklardır (O'nu göreceklerdir).
--------------------------------------------------------------------------------

75.24. Yüzler de vardır ki, o gün buruşacaktır;
--------------------------------------------------------------------------------

75.25. Kendilerinin, bel kemiklerini kıran bir felâkete uğratılacağını sezeceklerdir.
--------------------------------------------------------------------------------

75.26. Artık gözünüzü açın! Ne zaman ki can köprücük kemiğine dayanır,
--------------------------------------------------------------------------------

75.27. ”Tedavi edebilecek kimdir?” denir.
--------------------------------------------------------------------------------

75.28. (Can çekişen) bunun gerçek bir ayrılış olduğunu anlar.
--------------------------------------------------------------------------------

75.29. Ve bacak bacağa dolaşır.
--------------------------------------------------------------------------------

75.30. İşte o gün sevkedilecek yer, sadece Rabbinin huzurudur.
--------------------------------------------------------------------------------

75.31. İşte o, (Peygamber'in getirdiğini) doğru kabul etmemiş, namaz da kılmamıştı.
--------------------------------------------------------------------------------

75.32. Aksine yalan saymış ve yüz çevirmişti.
--------------------------------------------------------------------------------

75.33. Sonra da çalım sata sata yürüyerek kendi ehline (taraftarlarına) gitmişti.
--------------------------------------------------------------------------------

75.34. Lâyıktır (o azap) sana, lâyık!
--------------------------------------------------------------------------------

75.35. Evet, lâyıktır sana (o azap) lâyık!
--------------------------------------------------------------------------------

75.36. İnsan, kendisinin başıboş bırakılacağını mı sanır!
--------------------------------------------------------------------------------

75.37. O, (döl yatağına) akıtılan meninin içinden bir nutfe (sperm) değil miydi?
--------------------------------------------------------------------------------

75.38. Sonra bu, alaka (aşılanmış yumurta) olmuş, derken Allah onu (insan biçiminde) yaratıp şekillendirmişti.
--------------------------------------------------------------------------------

75.39. Ondan da iki eşi, yani erkek ve dişiyi var etmişti.
--------------------------------------------------------------------------------

75.40. Peki (bunları yapan) Allah'ın, ölüleri tekrar diriltmeye gücü yetmez mi?
--------------------------------------------------------------------------------