74- Müddessir Suresi (1-56)

Rahmân ve rahîm olan Allah'ın adıyla
74.1. Ey bürünüp sarınan (Resûlüm)!
--------------------------------------------------------------------------------

74.2. Kalk, ve (insanları) uyar.
--------------------------------------------------------------------------------

74.3. Sadece Rabbini büyük tanı.
--------------------------------------------------------------------------------

74.4. Elbiseni tertemiz tut.
--------------------------------------------------------------------------------

74.5. Kötü şeyleri terket.
--------------------------------------------------------------------------------

74.6. Yaptığın iyiliği çok görerek başa kakma.
--------------------------------------------------------------------------------

74.7. Rabbinin rızasına ermek için sabret.
--------------------------------------------------------------------------------

74.8. O Sûr'a üfürüldüğü zaman var ya,
--------------------------------------------------------------------------------

74.9. İşte o gün zorlu bir gündür.
--------------------------------------------------------------------------------

74.10. Kâfirler için (hiç de) kolay değildir.
--------------------------------------------------------------------------------

74.11. Tek olarak yarattığım, kimseyi bana bırak,
--------------------------------------------------------------------------------

74.12. Kendisine geniş servet verdim,
--------------------------------------------------------------------------------

74.13. Göz önünde duran oğullar (verdim),
--------------------------------------------------------------------------------

74.14. Kendisine bir döşeyiş döşedim.
--------------------------------------------------------------------------------

74.15. Üstelik o (nimetlerimi) daha da arttırmamı umuyor.
--------------------------------------------------------------------------------

74.16. Asla (ummasın)! Çünkü o, bizim âyetlerimize karşı alabildiğine inatçıdır.
--------------------------------------------------------------------------------

74.17. Ben onu sarp bir yokuşa sardıracağım!
--------------------------------------------------------------------------------

74.18. Zira o, düşündü taşındı, ölçtü biçti.
--------------------------------------------------------------------------------

74.19. Canı çıkasıca, ne biçim ölçtü biçti!
--------------------------------------------------------------------------------

74.20. Sonra, canı çıkasıca tekrar (ölçtü biçti); nasıl ölçtü biçtiyse!
--------------------------------------------------------------------------------


74.21. Sonra baktı.
--------------------------------------------------------------------------------

74.22. Sonra kaşlarını çattı, suratını astı.
--------------------------------------------------------------------------------

74.23. En sonunda, kibirini yenemeyip sırt çevirdi.
--------------------------------------------------------------------------------

74.24. ”Bu (Kur'an) dedi, olsa olsa (sihirbazlardan öğrenilip) nakledilen bir sihirdir.”
--------------------------------------------------------------------------------

74.25. Bu, insan sözünden başka bir şey değil.”
--------------------------------------------------------------------------------

74.26. Ben onu sekara (cehenneme) sokacağım.
--------------------------------------------------------------------------------

74.27. Sen biliyor musun sekar nedir?
--------------------------------------------------------------------------------

74.28. Hem (bütün bedeni helâk eder, hiçbir şey) bırakmaz, hem (eski hale getirip tekrar azap etmekten) vazgeçmez o.
--------------------------------------------------------------------------------

74.29. İnsanın derisini kavurur.
--------------------------------------------------------------------------------

74.30. Üzerinde ondokuz (muhafız melek) vardır.
--------------------------------------------------------------------------------

74.31. Biz cehennemin işlerine bakmakla ancak melekleri görevlendirmişizdir. Onların sayısını da inkârcılar için sadece bir imtihan (vesilesi) yaptık ki, böylelikle, kendilerine kitap verilenler iyiden iyiye öğrensin, iman edenlerin imanını atrttırsın; hem kendilerine kitap verilenler hem müminler şüpheye düşmesinler, kalplerinde hastalık bulunanlar ve kâfirler de: ”Allah bu misalle ne demek istemiştir ki?” desinler. İşte Allah böylece, dilediğini sapıklıkta bırakır, dilediğini doğru yola eriştirir. Rabbinin ordularını, kendisinden başkası bilmez. Bu ise, insanlık için ancak bir öğüttür.
--------------------------------------------------------------------------------

74.32. Hayır hayır (öğüt almazlar). Aya andolsun ki,
--------------------------------------------------------------------------------

74.33. Dönüp gitmekte olan geceye,
--------------------------------------------------------------------------------

74.34. Ağarmakta olan sabaha andolsun ki,
--------------------------------------------------------------------------------

74.35. O (cehennem), büyük musibetlerden biridir.
--------------------------------------------------------------------------------

74.36. İnsanlık için, uyarıcıdır.
--------------------------------------------------------------------------------

74.37. Sizden ileri gitmek ya da geri kalmak isteyen kimseler için (uyarıcıdır) .
--------------------------------------------------------------------------------

74.38. Her nefis, kazandığına karşılık bir rehindir;
--------------------------------------------------------------------------------

74.39. Ancak sağdakiler başka.
--------------------------------------------------------------------------------

74.40. Onlar cennetler içinde sorarlar.
--------------------------------------------------------------------------------

74.41. Günahkârların durumunu:
--------------------------------------------------------------------------------

74.42. ”Sizi şu yakıcı ateşe sokan nedir?” diye
--------------------------------------------------------------------------------

74.43. Onlar şöyle cevap verirler: Biz namaz kılanlardan değildik,
--------------------------------------------------------------------------------

74.44. Yoksulu doyurmuyorduk,
--------------------------------------------------------------------------------

74.45. (Bâtıla) dalanlarla birlikte dalıyorduk,
--------------------------------------------------------------------------------

74.46. Ceza gününü de yalan sayıyorduk,
--------------------------------------------------------------------------------

74.47. Sonunda bize ölüm geldi çattı.
--------------------------------------------------------------------------------

74.48. Artık şefaatçilerin şefaati onlara fayda vermez.
--------------------------------------------------------------------------------

74.49. Böyle iken onlara ne oluyor ki, öğütten yüz çeviriyorlar?
--------------------------------------------------------------------------------

74.50. Kaçan yaban eşekleri gibi,
--------------------------------------------------------------------------------

74.51. Âdeta arslandan ürkmüş.
--------------------------------------------------------------------------------

74.52. Daha doğrusu onlardan her biri, kendisine, (önünde) açılmış sahifeler (ilâhî vahiy) verilmesini istiyor.
--------------------------------------------------------------------------------

74.53. Hayır! Aslında onlar ahiretten korkmuyorlar.
--------------------------------------------------------------------------------

74.54. Asla (düşündükleri gibi değil)! Bilsinler ki bu, gerçekten bir ikazdır!
--------------------------------------------------------------------------------

74.55. Dileyen ondan (düşünüp) öğüt alır.
--------------------------------------------------------------------------------

74.56. Bununla beraber, Allah dilemeksizin onlar öğüt alamazlar. Sakınılmaya lâyık olan da O'dur, mağfiret sahibi de O'dur.
--------------------------------------------------------------------------------