Rahmân ve rahîm olan Allah'ın adıyla
68.1. Nûn. Kaleme ve (kalem tutanların) yazdıklarına andolsun ki,
--------------------------------------------------------------------------------
68.2. Sen -Rabbinin nimeti sayesinde- mecnun değilsin.
--------------------------------------------------------------------------------
68.3. Hiç şüphesiz senin için bitip tükenmeyen bir mükâfat vardır.
--------------------------------------------------------------------------------
68.4. Ve sen elbette yüce bir ahlâk üzeresin.
--------------------------------------------------------------------------------
68.5. (Sen de) göreceksin, onlar da görecekler,
--------------------------------------------------------------------------------
68.6. Hanginizde delilik olduğunu yakında .
--------------------------------------------------------------------------------
68.7. Doğrusu Rabbin, kendi yolundan sapan kişiyi en iyi bilendir, hidayete erenleri de en iyi bilen O'dur.
--------------------------------------------------------------------------------
68.8. O halde, (hakikati) yalan sayanlara boyun eğme!
--------------------------------------------------------------------------------
68.9. Onlar isterler ki, sen yumuşak davranasın da onlar da sana yumuşak davransınlar.
--------------------------------------------------------------------------------
68.10. Şunların hiçbirine itâat etme :yemin edip duran,aşağılık,
--------------------------------------------------------------------------------
68.11.(Herkesi) kötüleğen,söz götürüp getiren,
--------------------------------------------------------------------------------
68.12. Hayra engel olan, mütecâviz ve saldırgan günahkar,
--------------------------------------------------------------------------------
68.13. Kaba ve kötülükle damgalı,
--------------------------------------------------------------------------------
68.14. Mal ve oğullar sahibi olmuş diye (böyle yolunu şaşırmış)
--------------------------------------------------------------------------------
68.15. Ona âyetlerimiz okunduğu zaman o, ”Öncekilerin masalları!” der.
--------------------------------------------------------------------------------
68.16. Biz yakında onun burnuna damga vuracağız (kibirini kırıp rezil edeceğiz).
--------------------------------------------------------------------------------
68.17. Biz, vaktiyle ”bahçe sahipleri” ne belâ verdiğimiz gibi, onlara da belâ verdik. Hani onlar (bahçe sahipleri), sabah olurken (kimse görmeden) onu (mahsullerini) devşireceklerine yemin etmişlerdi.
--------------------------------------------------------------------------------
68.18. Onlar istisna da etmiyorlardı.
--------------------------------------------------------------------------------
68.19. Fakat onlar daha uykudayken Rabbinin katından (gönderilen) kuşatıcı bir âfet (ateş) bahçeyi sarıverdi de,
--------------------------------------------------------------------------------
68.20. Bahçe kapkara kesildi.
--------------------------------------------------------------------------------
68.21. Sabah olurken birbirlerine seslendiler.
--------------------------------------------------------------------------------
68.22. ”Madem devşireceksiniz, hadi erkenden mahsülünüzün başına gidin!” diye.
--------------------------------------------------------------------------------
68.23. Derken yürüyorlardı; fısıldaşıyorlardı.
--------------------------------------------------------------------------------
68.24. ”Sakın bugün hiçbir yoksul bahçeye girip yanınıza sokulmasın”diye.
--------------------------------------------------------------------------------
68.25. (Evet yoksullara yardıma) güçleri yettiği halde, onları yardımdan mahrum etmek niyet ve azmi ile erkenden yola düştüler.
--------------------------------------------------------------------------------
68.26. Fakat bahçeyi gördüklerinde: Mutlaka yolumuzu şaşırmış olmalıyız! dediler.
--------------------------------------------------------------------------------
68.27. Yok yok, doğrusu biz mahrum bırakılmışız!
--------------------------------------------------------------------------------
68.28. İçlerinden en makul olanı şöyle dedi: Ben size ”Rabbinizi tesbih etsenize” dememiş miydim?
--------------------------------------------------------------------------------
68.29. Rabbimizi tesbih ederiz; doğrusu biz (kendi kendimize) yazık etmişiz, dediler.
--------------------------------------------------------------------------------
68.30. Ardından, kabahati birbirlerine yüklemeye başladılar.
--------------------------------------------------------------------------------
68.31. (Nihayet) şöyle dediler: Yazıklar olsun bize! Gerçekten biz azgın kişilermişiz.
--------------------------------------------------------------------------------
68.32. Belki Rabbimiz bize bunun yerine daha iyisini verir. Çünkü biz (artık) Rabbimizi(O'nun hoşnutluğunu) arzuluyoruz.
--------------------------------------------------------------------------------
68.33. İşte azap böyledir. Ahiret azabı ise elbette daha büyüktür. Keşke bilselerdi!
--------------------------------------------------------------------------------
68.34. Şu da muhakkak ki, takvâ sahipleri için Rableri katında nimetleri bol cennetler vardır.
--------------------------------------------------------------------------------
68.35. Öyle ya, (Allah'a) teslimiyet gösterenleri, (o) günahkârlar gibi tutar mıyız hiç?
--------------------------------------------------------------------------------
68.36. Size ne oluyor? Ne biçim hüküm veriyorsunuz?
--------------------------------------------------------------------------------
68.37. Yoksa size ait bir kitap var da, (bu bâtıl inanışları) onda mı okuyorsunuz?
--------------------------------------------------------------------------------
68.38. Onda, beğendiğiniz her şey sizin için mutlaka vardır (diye mi yazılı)?
--------------------------------------------------------------------------------
68.39. Yoksa, ”Ne hükmederseniz mutlaka sizindir” diye sizin lehinize olarak tarafımızdan verilmiş, kıyamet gününe kadar geçerli kesin sözler mi var?
--------------------------------------------------------------------------------
68.40. Sor onlara: Bu iddiayı onların hangisi savunacak?
--------------------------------------------------------------------------------
68.41. Yoksa ortakları mı var onların? Sözlerinde doğru iseler, hadi getirsinler ortaklarını!
--------------------------------------------------------------------------------
68.42. O gün incikten açılır ve secdeye davet edilirler; fakat güç getiremezler.
--------------------------------------------------------------------------------
68.43. Gözleri horluktan aşağı düşmüş bir halde kendilerini zillet bürür. Halbuki onlar, sapasağlam iken de secdeye davet ediliyorlardı (fakat yine secde etmiyorlardı).
--------------------------------------------------------------------------------
68.44. (Resûlüm!) Sen bu sözü (Kur'an'ı) yalan sayanı bana bırak (kendini üzme). Biz onları, bilmedikleri bir yönden yavaş yavaş azaba yaklaştırıyoruz.
--------------------------------------------------------------------------------
68.45. Onlara mühlet veriyorum. Doğrusu benim fendim çok sağlamdır!
--------------------------------------------------------------------------------
68.46. Yoksa sen onlardan bir ücret istiyorsun da bu yüzden onlar ağır bir borç altında mı kalıyorlar?
--------------------------------------------------------------------------------
68.47. Yahut gaybın bilgisi onların nezdinde de, onlar mı (istedikleri gibi) yazıyorlar?
--------------------------------------------------------------------------------
68.48. Sen Rabbinin hükmünü sabırla bekle. Balık sahibi (Yunus) gibi olma. Hani o, dertli dertli Rabbine niyaz etmişti.
--------------------------------------------------------------------------------
68.49. Şayet Rabbinden ona bir nimet yetişmemiş olsaydı o, mutlaka, kınanacak bir halde ıssız bir diyara atılacaktı.
--------------------------------------------------------------------------------
68.50. Fakat ardından, Rabbi onu seçti (vahiy verdi) ve onu sâlihlerden kıldı.
--------------------------------------------------------------------------------
68.51. O inkâr edenler Zikr'i (Kur'an'ı) işittikleri zaman, neredeyse seni gözleriyle devirivereceklerdi. Hâla da (kin ve hasetlerinden:) ”Hiç şüphe yok o bir delidir” derler.
--------------------------------------------------------------------------------
68.52. Oysa o (Kur'an), âlemler için ancak bir öğüttür.
--------------------------------------------------------------------------------
Konu: 68- Kalem Suresi (1-52) 
Perş. Mayıs 14, 2009 7:39 pm
