37- Saffat Suresi (81-120)

Konu: 37- Saffat Suresi (81-120) Ptsi Mayıs 11, 2009 9:03 pm

37.81. Zira o, bizim inanmış kullarımızdan idi.
--------------------------------------------------------------------------------

37.82. Nihayet ötekileri (inanmayanları) suda boğduk.
--------------------------------------------------------------------------------

37.83. Şüphesiz İbrahim de onun (Nuh'un) milletinden idi.
--------------------------------------------------------------------------------

37.84. Çünkü Rabbine kalb-i selîm ile geldi.
--------------------------------------------------------------------------------

37.85. Hani o, babasına ve kavmine: Siz kime kulluk ediyorsunuz? demişti.
--------------------------------------------------------------------------------

37.86. ”Allah'tan başka bir takım uydurma ilâhlar mı istiyorsunuz?”
--------------------------------------------------------------------------------

37.87. ”O halde âlemlerin Rabbi hakkındaki görüşünüz nedir?”
--------------------------------------------------------------------------------

37.88. Bunun üzerine İbrahim yıldızlara şöyle bir baktı.
--------------------------------------------------------------------------------

37.89. Ben hastayım, dedi.
--------------------------------------------------------------------------------

37.90. Ona arkalarını dönüp gittiler.
--------------------------------------------------------------------------------

37.91. Yavaşça putlarının yanına vardı. (Oraya konmuş yemekleri görünce:) Yemiyor musunuz?
--------------------------------------------------------------------------------

37.92. Neden konuşmuyorsunuz? dedi.
--------------------------------------------------------------------------------

37.93. Bunun üzerine, yanlarına gelip sağ eliyle vurdu (kırıp geçirdi.)
--------------------------------------------------------------------------------

37.94. (Putperestler) koşarak İbrahim'e geldiler.
--------------------------------------------------------------------------------

37.95. İbrahim: Yonttuğunuz şeylere mi ibadet edersiniz!
--------------------------------------------------------------------------------

37.96. Oysa ki sizi ve yapmakta olduklarınızı Allah yarattı, dedi.
--------------------------------------------------------------------------------

37.97. Onun için bir bina yapın ve derhal onu ateşe atın! dediler.
--------------------------------------------------------------------------------

37.98. Böylece ona bir tuzak kurmayı istediler. Fakat biz onları alçaklardan kıldık.
--------------------------------------------------------------------------------

37.99. (Oradan kurtulan İbrahim:) ”Ben Rabbime gidiyorum. O bana doğru yolu gösterecek”.
--------------------------------------------------------------------------------

37.100. O : ”Rabbim! Bana sâlihlerden olacak bir evlat ver”, dedi.
--------------------------------------------------------------------------------

37.81. Zira o, bizim inanmış kullarımızdan idi.
--------------------------------------------------------------------------------

37.82. Nihayet ötekileri (inanmayanları) suda boğduk.
--------------------------------------------------------------------------------

37.83. Şüphesiz İbrahim de onun (Nuh'un) milletinden idi.
--------------------------------------------------------------------------------

37.84. Çünkü Rabbine kalb-i selîm ile geldi.
--------------------------------------------------------------------------------

37.85. Hani o, babasına ve kavmine: Siz kime kulluk ediyorsunuz? demişti.
--------------------------------------------------------------------------------

37.86. ”Allah'tan başka bir takım uydurma ilâhlar mı istiyorsunuz?”
--------------------------------------------------------------------------------

37.87. ”O halde âlemlerin Rabbi hakkındaki görüşünüz nedir?”
--------------------------------------------------------------------------------

37.88. Bunun üzerine İbrahim yıldızlara şöyle bir baktı.
--------------------------------------------------------------------------------

37.89. Ben hastayım, dedi.
--------------------------------------------------------------------------------

37.90. Ona arkalarını dönüp gittiler.
--------------------------------------------------------------------------------

37.91. Yavaşça putlarının yanına vardı. (Oraya konmuş yemekleri görünce:) Yemiyor musunuz?
--------------------------------------------------------------------------------

37.92. Neden konuşmuyorsunuz? dedi.
--------------------------------------------------------------------------------

37.93. Bunun üzerine, yanlarına gelip sağ eliyle vurdu (kırıp geçirdi.)
--------------------------------------------------------------------------------

37.94. (Putperestler) koşarak İbrahim'e geldiler.
--------------------------------------------------------------------------------

37.95. İbrahim: Yonttuğunuz şeylere mi ibadet edersiniz!
--------------------------------------------------------------------------------

37.96. Oysa ki sizi ve yapmakta olduklarınızı Allah yarattı, dedi.
--------------------------------------------------------------------------------

37.97. Onun için bir bina yapın ve derhal onu ateşe atın! dediler.
--------------------------------------------------------------------------------

37.98. Böylece ona bir tuzak kurmayı istediler. Fakat biz onları alçaklardan kıldık.
--------------------------------------------------------------------------------

37.99. (Oradan kurtulan İbrahim:) ”Ben Rabbime gidiyorum. O bana doğru yolu gösterecek”.
--------------------------------------------------------------------------------

37.100. O : ”Rabbim! Bana sâlihlerden olacak bir evlat ver”, dedi.
--------------------------------------------------------------------------------

37.81. Zira o, bizim inanmış kullarımızdan idi.
--------------------------------------------------------------------------------

37.82. Nihayet ötekileri (inanmayanları) suda boğduk.
--------------------------------------------------------------------------------

37.83. Şüphesiz İbrahim de onun (Nuh'un) milletinden idi.
--------------------------------------------------------------------------------

37.84. Çünkü Rabbine kalb-i selîm ile geldi.
--------------------------------------------------------------------------------

37.85. Hani o, babasına ve kavmine: Siz kime kulluk ediyorsunuz? demişti.
--------------------------------------------------------------------------------

37.86. ”Allah'tan başka bir takım uydurma ilâhlar mı istiyorsunuz?”
--------------------------------------------------------------------------------

37.87. ”O halde âlemlerin Rabbi hakkındaki görüşünüz nedir?”
--------------------------------------------------------------------------------

37.88. Bunun üzerine İbrahim yıldızlara şöyle bir baktı.
--------------------------------------------------------------------------------

37.89. Ben hastayım, dedi.
--------------------------------------------------------------------------------

37.90. Ona arkalarını dönüp gittiler.
--------------------------------------------------------------------------------

37.91. Yavaşça putlarının yanına vardı. (Oraya konmuş yemekleri görünce:) Yemiyor musunuz?
--------------------------------------------------------------------------------

37.92. Neden konuşmuyorsunuz? dedi.
--------------------------------------------------------------------------------

37.93. Bunun üzerine, yanlarına gelip sağ eliyle vurdu (kırıp geçirdi.)
--------------------------------------------------------------------------------

37.94. (Putperestler) koşarak İbrahim'e geldiler.
--------------------------------------------------------------------------------

37.95. İbrahim: Yonttuğunuz şeylere mi ibadet edersiniz!
--------------------------------------------------------------------------------

37.96. Oysa ki sizi ve yapmakta olduklarınızı Allah yarattı, dedi.
--------------------------------------------------------------------------------

37.97. Onun için bir bina yapın ve derhal onu ateşe atın! dediler.
--------------------------------------------------------------------------------

37.98. Böylece ona bir tuzak kurmayı istediler. Fakat biz onları alçaklardan kıldık.
--------------------------------------------------------------------------------

37.99. (Oradan kurtulan İbrahim:) ”Ben Rabbime gidiyorum. O bana doğru yolu gösterecek”.
--------------------------------------------------------------------------------

37.100. O : ”Rabbim! Bana sâlihlerden olacak bir evlat ver”, dedi.
--------------------------------------------------------------------------------

37.101. İşte o zaman biz onu uslu bir oğul ile müjdeledik.
--------------------------------------------------------------------------------

37.102. Babasıyla beraber yürüyüp gezecek çağa erişince: Yavrucuğum! Rüyada seni boğazladığımı görüyorum; bir düşün, ne dersin? dedi. O da cevaben: Babacığım! Emrolunduğun şeyi yap. İnşallah beni sabredenlerden bulursun, dedi.
--------------------------------------------------------------------------------

37.103. Her ikisi de teslim olup, onu alnı üzerine yatırınca:
--------------------------------------------------------------------------------

37.104.Biz ona: ” Ey İbrahim!” diye seslendik.
--------------------------------------------------------------------------------

37.105. Rüyayı gerçekleştirdin.Biz iyileri böyle mükâfatlandırırız.
--------------------------------------------------------------------------------

37.106. Bu, gerçekten, çok açık bir imtihandır.
--------------------------------------------------------------------------------

37.107. Biz, oğluna bedel ona büyük bir kurban verdik.
--------------------------------------------------------------------------------

37.108. Geriden gelecekler arasında ona (iyi birnam) bıraktık:
--------------------------------------------------------------------------------

37.109. İbrahim'e selam! dedik.
--------------------------------------------------------------------------------

37.110. Biz iyileri böyle mükâfatlandırırız.
--------------------------------------------------------------------------------

37.111. Çünkü o, bizim mümin kullarımızdandır.
--------------------------------------------------------------------------------

37.112. Sâlihlerden bir peygamber olarak O'na (İbrahim'e) İshak'ı müjdeledik.
--------------------------------------------------------------------------------

37.113. Kendisini ve İshak'ı mübarek (kutlu ve bereketli) eyledik. Lâkin her ikisinin neslinden iyi kimseler olacağı gibi, kendine açıktan açığa kötülük edenler de olacak.
--------------------------------------------------------------------------------

37.114. Andolsun biz Musa'ya da Harun'a da nimetler verdik.
--------------------------------------------------------------------------------

37.115. Onları ve kavimlerini o büyük sıkıntıdan kurtardık.
--------------------------------------------------------------------------------

37.116. Kendilerine yardım ettik de galip gelen onlar oldu.
--------------------------------------------------------------------------------

37.117. Her ikisine de apaçık anlaşılan bir kitabı (Tevrat'ı) verdik.
--------------------------------------------------------------------------------

37.118. Her ikisini de doğru yola ilettik.
--------------------------------------------------------------------------------

37.119. Sonra gelenler içinde, namlarına şunu bıraktık.
--------------------------------------------------------------------------------

37.120. Musa ve Harun'a selam olsun.
--------------------------------------------------------------------------------