DiN AHLAK EĞiTİMi PORTALI
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.

DiN AHLAK EĞiTİMi PORTALI


 
AnasayfaGaleriAramaLatest imagesKayıt OlGiriş yap

 

 21- Enbiya Suresi (41-80)

Aşağa gitmek 
YazarMesaj
kuscenneti




Mesaj Sayısı : 6
Kayıt tarihi : 08/05/09

21- Enbiya Suresi (41-80) Empty
MesajKonu: 21- Enbiya Suresi (41-80)   21- Enbiya Suresi (41-80) Icon_minitimePaz Mayıs 10, 2009 9:46 pm

21.41. Andolsun, senden önceki peygamberlerle de alay edildi; ama onları alaya alanları, o alay konusu ettikleri şey kuşatıverdi.
--------------------------------------------------------------------------------

21.42. De ki: Allah'a karşı sizi gece gündüz kim koruyacak? Buna rağmen onlar Rablerini anmaktan yüz çevirirler.
--------------------------------------------------------------------------------

21.43. Yoksa kendilerini bize karşı savunacak birtakım ilâhları mı var? (O ilâh dedikleri şeyler) kendilerine bile yardım edecek güçte değildirler. Onlar bizden de alâka ve destek görmezler.
--------------------------------------------------------------------------------

21.44. Evet, onları da, atalarını da barındırdık. Nihayet ömür kendilerine (hiç bitmeyecek gibi) uzun geldi. Oysa onlar, bizim gelip (kâfirlere ait) araziyi çevresinden eksilteceğimizi görmezler mi? Şu halde, üstün gelen onlar mı?
--------------------------------------------------------------------------------

21.45. De ki: Ben, sadece, vahiy ile sizi ikaz ediyorum. Fakat, sağır olanlar, ikaz edildikleri zaman bu çağrıyı duymazlar.
--------------------------------------------------------------------------------

21.46. Andolsun, onlara Rabbinin azabından ufak bir esinti dokunsa, hiç şüphesiz, ”Vah bize! Hakikaten biz zalim kimselermişiz!” derler.
--------------------------------------------------------------------------------

21.47. Biz, kıyamet günü için adalet terazileri kurarız. Artık kimseye, hiçbir şekilde haksızlık edilmez. (Yapılan iş,) bir hardal tanesi kadar dahi olsa, onu (adalet terazisine) getiririz. Hesap gören olarak biz (herkese) yeteriz.
--------------------------------------------------------------------------------

21.48. Andolsun biz, Musa ve Harun'a, takvâ sahipleri için bir ışık, bir öğüt ve Furkan'ı verdik.
--------------------------------------------------------------------------------

21.49. (O takvâ sahipleri ki) onlar, görmedikleri halde Rablerine candan saygı gösterirler. Yine onlar, kıyametten korkan kimselerdir.
--------------------------------------------------------------------------------

21.50. İşte bu (Kur'an) da, bizim indirdiğimiz hayırlı ve faydalı bir öğüttür. Şimdi onu inkâr mı ediyorsunuz?
--------------------------------------------------------------------------------

21.51. Andolsun biz İbrahim'e daha önce rüşdünü vermiştik. Biz onu iyi tanırdık.
--------------------------------------------------------------------------------

21.52. O, babasına ve kavmine: Şu karşısına geçip tapmakta olduğunuz heykeller de ne oluyor? demişti.
--------------------------------------------------------------------------------

21.53. Dediler ki: Biz, babalarımızı bunlara tapar kimseler bulduk.
--------------------------------------------------------------------------------

21.54. Doğrusu, siz de, babalarınız da açık bir sapıklık içindesiniz, dedi.
--------------------------------------------------------------------------------

21.55. Dediler ki: Bize gerçeği mi getirdin, yoksa sen oyunbazlardan biri misin?
--------------------------------------------------------------------------------

21.56. Hayır, dedi, sizin Rabbiniz, yarattığı göklerin ve yerin de Rabbidir ve ben buna şahitlik edenlerdenim.
--------------------------------------------------------------------------------

21.57. Allah'a yemin ederim ki, siz ayrılıp gittikten sonra putlarınıza bir oyun oynayacağım!
--------------------------------------------------------------------------------

21.58. Sonunda İbrahim onları paramparça etti. Yalnız onların büyüğünü bıraktı; belki ona müracaat ederler diye.
--------------------------------------------------------------------------------

21.59. Bunu tanrılarımıza kim yaptı? Muhakkak o, zalimlerden biridir, dediler.
--------------------------------------------------------------------------------

21.60. (Bir kısmıSmile Bunları diline dolayan bir genç duyduk; kendisine İbrahim denilirmiş, dediler.
--------------------------------------------------------------------------------

21.61. O halde, dediler, onu hemen insanların gözü önüne getirin. Belki şahitlik ederler.
--------------------------------------------------------------------------------

21.62. Bunu ilâhlarımıza sen mi yaptın ey İbrahim? dediler.
--------------------------------------------------------------------------------

21.63. Belki de bu işi şu büyükleri yapmıştır. Hadi onlara sorun; eğer konuşuyorlarsa! dedi.
--------------------------------------------------------------------------------

21.64. Bunun üzerine, kendi vicdanlarına dönüp (kendi kendilerine) ”Zalimler sizlersiniz, sizler!” dediler.
--------------------------------------------------------------------------------

21.65. Sonra tekrar eski inanç ve tartışmalarına döndüler: Sen bunların konuşmadığını pek âlâ biliyorsun, dediler.
--------------------------------------------------------------------------------

21.66. İbrahim: Öyleyse, dedi, Allah'ı bırakıp da, size hiçbir fayda ve zarar vermeyen bir şeye hâla tapacak mısınız?
--------------------------------------------------------------------------------

21.67. Size de, Allah'ı bırakıp tapmakta olduğunuz şeylere de yuh olsun! Siz akıllanmaz mısınız?
--------------------------------------------------------------------------------

21.68. (Bir kısmıSmile Eğer iş yapacaksanız, yakın onu da tanrılarınıza yardım edin! dediler.
--------------------------------------------------------------------------------

21.69. ”Ey ateş! İbrahim için serinlik ve esenlik ol!” dedik.
--------------------------------------------------------------------------------

21.70. Böylece ona bir tuzak kurmak istediler; fakat biz onları, daha çok hüsrana uğrayanlar durumuna soktuk.
--------------------------------------------------------------------------------

21.71. Biz, onu ve Lût'u kurtararak, içinde cümle âleme bereketler verdiğimiz ülkeye ulaştırdık.
--------------------------------------------------------------------------------

21.72. Ona (İbrahim'e), İshak'ı ve fazladan bir bağış olmak üzere Ya'kub'u lütfettik; herbirini sâlih insanlar yaptık.
--------------------------------------------------------------------------------

21.73. Onları, emrimiz uyarınca doğru yolu gösteren önderler yaptık ve kendilerine hayırlı işler yapmayı, namaz kılmayı, zekât vermeyi vahyettik. Onlar, daima bize ibadet eden kimselerdi.
--------------------------------------------------------------------------------

21.74. Lût'a gelince, ona da hüküm (hakimlik, peygamberlik, hükümdarlık) ve ilim verdik; onu, çirkin işler yapmakta olan memleketten kurtardık. Zira onlar (o memleketin halkı), gerçekten fena işler yapan kötü bir kavimdi.
--------------------------------------------------------------------------------

21.75. Onu (Lût'u) rahmetimize kabul ettik; çünkü o, sâlihlerden idi.
--------------------------------------------------------------------------------

21.76. Daha önce Nuh da dua etmiş, biz onun duasını kabul etmiştik. Böylece, kendisini ve (iman eden) yakınlarını büyük sıkıntıdan kurtarmıştık.
--------------------------------------------------------------------------------

21.77. Onu, âyetlerimizi inkâr eden kavimden koruduk. Gerçekten onlar, fena bir kavim idi; bu yüzden topunu birden (suya) gömdük.
--------------------------------------------------------------------------------

21.78. Davud ve Süleyman'ı da (an). Bir zaman, bir ekin konusunda hüküm veriyorlardı: bir gurup insanın koyun sürüsü, geceleyin başıboş bir vaziyette bu ekinin içine dağılıp ziyan vermişti. Biz onların hükmünü görüp bilmekte idik.
--------------------------------------------------------------------------------

21.79. Böylece bunu (bu fetvayı) Süleyman'a biz anlatmıştık. Biz, onların her birine hüküm (hükümdarlık, peygamberlik) ve ilim verdik. Kuşları ve tesbih eden dağları da Davud'a boyun eğdirdik. (Bunları) biz yapmaktayız.
--------------------------------------------------------------------------------

21.80. Ona, savaş sıkıntılarınızdan sizi koruması için zırh yapmayı öğrettik. Artık şükredecek misiniz?
--------------------------------------------------------------------------------
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
 
21- Enbiya Suresi (41-80)
Sayfa başına dön 
1 sayfadaki 1 sayfası

Bu forumun müsaadesi var:Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz
DiN AHLAK EĞiTİMi PORTALI  :: Kur'an-ı Kerim :: Kur'an-ı Kerim Meali-
Buraya geçin: