DiN AHLAK EĞiTİMi PORTALI
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.

DiN AHLAK EĞiTİMi PORTALI


 
AnasayfaGaleriAramaLatest imagesKayıt OlGiriş yap

 

 7- Araf Suresi (81-120)

Aşağa gitmek 
YazarMesaj
Gertmill
Admin
Gertmill


Mesaj Sayısı : 1115
Kayıt tarihi : 06/05/09
Yaş : 32
Nerden : Mersin

7- Araf Suresi (81-120) Empty
MesajKonu: 7- Araf Suresi (81-120)   7- Araf Suresi (81-120) Icon_minitimeC.tesi Mayıs 09, 2009 11:24 pm

7.81. Çünkü siz, şehveti tatmin için kadınları bırakıp da şehvetle erkeklere yanaşıyorsunuz. Doğrusu siz taşkın bir milletsiniz.”
--------------------------------------------------------------------------------

7.82. Kavminin cevabı: Onları (Lût'u ve taraftarlarını) memleketinizden çıkarın; çünkü onlar fazla temizlenen insanlarmış! demelerinden başka bir şey olmadı.
--------------------------------------------------------------------------------

7.83. Biz de onu ve karısından başka aile efradını kurtardık; çünkü karısı geride kalanlardan (kâfirlerden) idi.
--------------------------------------------------------------------------------

7.84. Ve üzerlerine (taş) yağmuru yağdırdık. Bak ki günahkârların sonu nasıl oldu!
--------------------------------------------------------------------------------

7.85. Medyen'e de kardeşleri Şuayb'ı (gönderdik). Dedi ki: Ey kavmim! Allah'a kulluk edin, sizin ondan başka tanrınız yoktur. Size Rabbinizden açık bir delil gelmiştir; artık ölçüyü, tartıyı tam yapın, insanların eşyalarını eksik vermeyin. Düzeltilmesinden sonra yeryüzünde bozgunculuk yapmayın. Eğer inananlar iseniz bunlar sizin için daha hayırlıdır.
--------------------------------------------------------------------------------

7.86. Tehdit ederek, inananları Allah yolundan alıkoyarak ve o yolu eğip bükmek isteyerek öyle her yolun başında oturmayın. Düşünün ki siz az idiniz de O sizi çoğalttı. Bakın ki, bozguncuların sonu nasıl olmuştur!
--------------------------------------------------------------------------------

7.87. Eğer içinizden bir gurup benimle gönderilene inanır, bir gurup da inanmazsa, Allah aranızda hükmedinceye kadar bekleyin. O hakimlerin en iyisidir.
--------------------------------------------------------------------------------

7.88. Kavminden ileri gelen kibirliler dediler ki: ”Ey Şuayb! Seni ve seninle beraber inananları memleketimizden kesinlikle çıkaracağız veya dinimize döneceksiniz” (Şuayb): İstemesek de mi? dedi.
--------------------------------------------------------------------------------

7.89. Doğrusu Allah bizi ondan kurtardıktan sonra tekrar sizin dininize dönersek Allah'a karşı yalan uydurmuş oluruz. Rabbimiz Allah dilemiş başka, yoksa ona geri dönmemiz bizim için olacak şey değildir. Rabbimizin ilmi her şeyi kuşatmıştır. Biz sadece Allah'a dayanırız. Rabbimiz! Bizimle kavmimiz arasında adaletle hükmet! Sen hükmedenlerin en hayırlısısın.
--------------------------------------------------------------------------------

7.90. Kavminden ileri gelen kâfirler dediler ki: Eğer Şuayb'e uyarsanız o takdirde siz mutlaka ziyana uğrarsınız.
--------------------------------------------------------------------------------

7.91. Derken o şiddetli deprem onları yakalayıverdi de yurtlarında diz üstü donakaldılar.
--------------------------------------------------------------------------------

7.92. Şuayb'ı yalanlayanlar sanki yurtlarında hiç oturmamış gibiydiler. Asıl ziyana uğrayanlar Şuayb'ı yalanlayanların kendileridir.
--------------------------------------------------------------------------------

7.93. (Şuayb), onlardan yüz çevirdi ve (içinden) dedi ki: ”Ey kavmim! Ben size Rabbimin gönderdiği gerçekleri duyurdum ve size öğüt verdim. Artık kâfir bir kavme nasıl acırım!”
--------------------------------------------------------------------------------

7.94. Biz hangi ülkeye bir peygamber gönderdiysek, ora halkını, (peygambere baş kaldırdıklarından ötürü bize) yalvarıp yakarsınlar diye mutlaka yoksulluk ve darlıkla sıkmışızdır.
--------------------------------------------------------------------------------

7.95. Sonra kötülüğü (darlığı) değiştirip yerine iyilik (bolluk) getirdik. Nihayet çoğaldılar ve: ”Atalarımız da böyle sıkıntı ve sevinç yaşamışlardı” dediler. Biz de onları, kendileri farkına varmadan ansızın yakaladık.
--------------------------------------------------------------------------------

7.96. O (peygamberlerin gönderildiği) ülkelerin halkı inansalar ve (günahtan) sakınsalardı, elbette onların üstüne gökten ve yerden nice bereket kapıları açardık, fakat yalanladılar, biz de ettikleri yüzünden onları yakalayıverdik.
--------------------------------------------------------------------------------

7.97. Yoksa o ülkelerin halkı geceleyin uyurlarken kendilerine azabımızın gelmeyeceğinden emin mi oldular?
--------------------------------------------------------------------------------

7.98. Ya da o ülkelerin halkı kuşluk vakti eğlenirlerken kendilerine azabımızın gelmeyeceğinden emin mi oldular?
--------------------------------------------------------------------------------

7.99. Allah'ın azabından emin mi oldular? Fakat ziyana uğrayan topluluktan başkası, Allah'ın (böyle) mühlet vermesinden emin olamaz.
--------------------------------------------------------------------------------

7.100. Önceki sahiplerinden sonra yeryüzüne vâris olanlara hâla şu gerçek belli olmadı mı ki: Eğer biz dileseydik onları da günahlarından dolayı musibetlere uğratırdık! Biz onların kalplerini mühürleriz de onlar (gerçekleri) işitmezler.
--------------------------------------------------------------------------------
7.101. İşte o ülkeler... Onların haberlerinden bir kısmını sana anlatıyoruz. Andolsun ki, peygamberleri onlara apaçık deliller getirmişlerdi. Fakat önceden yalanladıkları gerçeklere iman edecek değillerdi. İşte kâfirlerin kalplerini Allah böyle mühürler.
--------------------------------------------------------------------------------

7.102. Onların çoğunda, sözünde durma diye bir şey bulamadık. Gerçek şu ki, onların çoğunu yoldan çıkmış bulduk.
--------------------------------------------------------------------------------

7.103. Sonra onların ardından Musa'yı mucizelerimizle Firavun ve kavmine gönderdik de o mucizeleri inkâr ettiler; ama, bak ki, fesatçıların sonu ne oldu!
--------------------------------------------------------------------------------

7.104. Musa dedi ki : ”Ey Firavun! Ben âlemlerin Rabbi tarafından gönderilmiş bir peygamberim.
--------------------------------------------------------------------------------

7.105. Allah hakkında gerçekten başkasını söylememek benim üzerime borçtur. Size Rabbinizden açık bir delil getirdim; artık İsrailoğullarını benimle bırak!”
--------------------------------------------------------------------------------

7.106. (Firavun) dedi ki: Eğer bir mucize getirdiysen ve gerçekten doğru söylüyorsan onu göster bakalım.
--------------------------------------------------------------------------------

7.107. Bunun üzerine Musa asasını yere attı. O hemen apaçık bir ejderha oluverdi!
--------------------------------------------------------------------------------

7.108. Ve elini (cebinden) çıkardı. Birdenbire o da seyredenlere bembeyaz görünüverdi.
--------------------------------------------------------------------------------

7.109. Firavun'un kavminden ileri gelenler dediler ki: Bu çok bilgili bir sihirbazdır.
--------------------------------------------------------------------------------

7.110. O,sizi yurdunuzdan çıkarmak istiyor. Ne buyurursunuz?
--------------------------------------------------------------------------------

7.111. Dediler ki: Onu da kardeşini de beklet; şehirlere toplayıcılar (memurlar) yolla.
--------------------------------------------------------------------------------

7.112. Bütün bilgili sihirbazları sana getirsinler.
--------------------------------------------------------------------------------

7.113. Sihirbazlar Firavun'a geldi ve: Eğer üstün gelen biz olursak, bize kesin bir mükâfat var mı? dediler.
--------------------------------------------------------------------------------

7.114. (Firavun): Evet hem de siz mutlaka yakınlarımdan olacaksınız, dedi.
--------------------------------------------------------------------------------

7.115. (Sihirbazlar), Ey Musa sen mi (önce) atacaksın, yoksa atanlar biz mi olalım? dediler.
--------------------------------------------------------------------------------

7.116. ”Siz atın” dedi. Onlar atınca, insanların gözlerini büyülediler, onları korkuttular ve büyük bir sihir gösterdiler.
--------------------------------------------------------------------------------

7.117. Biz de Musa'ya, ”Asanı at!” diye vahyettik. Bir de baktılar ki bu, onların uydurduklarını yakalayıp yutuyor.
--------------------------------------------------------------------------------

7.118. Böylece gerçek ortaya çıktı ve onların yapmakta oldukları yok olup gitti.
--------------------------------------------------------------------------------

7.119. İşte Firavun ve kavmi, orada yenildi ve küçük düşerek geri döndüler.
--------------------------------------------------------------------------------

7.120. Sihirbazlar ise secdeye kapandılar.
--------------------------------------------------------------------------------
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
https://dinruzgari.forum.st
 
7- Araf Suresi (81-120)
Sayfa başına dön 
1 sayfadaki 1 sayfası

Bu forumun müsaadesi var:Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz
DiN AHLAK EĞiTİMi PORTALI  :: Kur'an-ı Kerim :: Kur'an-ı Kerim Meali-
Buraya geçin: